Każdy kraj posiada indywidualny system podatkowy, jednak konieczne są rozwiązania, które pomogą uniknąć podwójnego opodatkowania lub nieuiszczenia należności w żadnym kraju – w przypadku transakcji między podmiotami z dwóch różnych państw. W takiej sytuacji zastosowanie znajdują rozwiązania dostępne w prawie krajowym lub umowach dwustronnych dotyczących unikania podwójnego opodatkowania.
Kogo obowiązuje podatek u źródła?
Jest to szczególna forma podatku, która obowiązuje w przypadku płatności transgranicznych – gdy podatnik jest rezydentem podatkowym innego państwa niż jego płatnik. Innymi słowy, transakcja między przedsiębiorcą ze Szwecji i jego klientem z Polski wiąże się z koniecznością uiszczenia podatku po stronie polskiej.
Za obliczenie, pobór oraz faktyczne uiszczenie podatku odpowiada płatnik – czyli, na powyższym przykładzie, osoba nabywająca usługę z Polski. Oznacza to, że podatnik (szwedzki przedsiębiorca) otrzyma swoje wynagrodzenie nie w pełnej kwocie, ale pomniejszonej o należny podatek. W przypadku Polski – może on wynosić 10% lub 20%, w zależności od rodzaju usługi.
Kto może zostać podatnikiem?
Podatek u źródła obowiązuje zarówno osoby fizyczne prowadzące własną działalność gospodarczą, jak również osoby prawne. Jedyną ewentualnością, która pozwala na uniknięcie tego podatku, jest przedstawienie odpowiednim organom certyfikatu rezydencji, potwierdzającego, że podmiot ten jest rezydentem podatkowym określonego kraju. W takiej sytuacji, wszelkie podatki od jego działalności są pobierane przez kraj, który wystawił certyfikat.
W 2019 roku w podatku u źródła wprowadzono nowelizacje w niektórych zakresach – między innymi jeśli chodzi o konsekwencje nieopłacenia podatku, procedury związane ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia, a także niedotrzymanie formalnych obowiązków. Obowiązują one jednak jedynie podatników, którzy w konkretnym roku podatkowym osiągnęli przychody na poziomie wyższym niż 2 000 000 zł. Poniżej tej kwoty – stosuje się stare procedury.
Za co nakłada się podatek?
W zależności od rodzaju opodatkowanej usługi, polski system podatkowy przewiduje dwie stawki. Pierwsza z nich, w wysokości 20%, dotyczy między innymi usług księgowych, prawnych, badania rynku, usługi z zakresu działalności widowiskowej, odsetek za prawa autorskie lub wynalazcze i wiele innych. Pełen katalog przychodów znaleźć można w przepisach ustawowych.
Stawka 10% dotyczy niektórych przypadków przewozów morskich oraz transportu lotniczego – ale w obydwu sytuacjach jedynie w ograniczonym zakresie.